Registreer als nieuwe gebruiker om het Vlaamse Woordenboek op zijn best te kunnen gebruiken. Als ingelogde gebruiker kunt ge bijvoorbeeld nieuwe termen aan ons woordenboek toevoegen, andermans definities verbeteren, en reageren op bestaande definities.
STUIT (II) — STUTE enz. —, znw. , mv. -en. Mnl. (in den Teuthon.) stuyt; fri. stút. Hetzelfde woord als Stoet (zie ald. ), een dialektische vorm waarin de oude uitspraak van de germ. û (waaruit ndl. ui) bewaard is gebleven. Waarschijnlijk deels verwant, deels naar den vorm identiek met Stuit (I en III—IV); ook hier doelde de naam wellicht oorspronkelijk op den stompen vorm (verg. hetgeen bij STUIT (I) gezegd is).
Nieuwe versie!
Er is een nieuwe versie van het Vlaams Woordenboek online. Mocht je problemen ondervinden, gelieve deze te melden op onze
GitHub.
