Reacties van Grytolle

idd :) ‘k must vanalles proberen veurda’k da lemma kost vinnen

en dees vind ek in m'nen boek over 't ouwnederlands

mannelijk “ende”:
ende
endes
ende
ende
-
ende
endo
endon
ende

ma dees wel mss

Middelnederlandsch Woordenboek: ende, 2e art.
Oudste attestatie: Limburg, 1200

Frequentie: totaal: 466, lexic.: 5, ambt.: 153, lit..: 308

Aangetroffen spelling: einde (1x), ende(-) (211x, waarvan negenmaal met proclitisch lidw. d-: dende, eenmaal aaneengeschreven met het bnw. overste: doverstende en eenmaal met het vz. ob en het lidw. d-: obdende), hierbij met proclitisch vz. te: tende (23x), tenden (19x) en tender (2x); hende 27, inde(-) (171x, waarvan 4x met proclitisch lidw. d-: dinde), hierbij met proclitisch vz. te: tinde (4x); jnde (7x, waarvan eenmaaal aaneengeschreven met -werd: jndewerd)
Flexie: ns -
ds -, -n
as -
np -n
dp -n
ap -n

en alzo sprak den iWNT

— EIND, END —, znw. onz. Mnl. ende, einde, onfr. endi, ende, einde, mnd. ende, inde, unde, ohd. enti (ook m.), mhd., hd. ende, os. endi, ofri. ende, ags. ende, eng. end, on. endir, got. andeis (m.). Buiten het Germaansch is verwant sanskr. anta-, einde. Wellicht zijn ook de voorvoegsels ant- en ont- verwant. Voor den overgang van e in ei voor n gevolgd door een dentaal, verg. heinde en peinzen. Voor het gebruik van de verschillende vormen zijn geen bepaalde regels te geven; wel kan men zeggen dat einde vooral in de meer abstracte beteekenissen end vooral in de meer concrete gebruikt wordt. In de algemeene spreektaal is einde, in de schrijftaal end minder gewoon.

mmm in’t Zweeds hemmen me trouwes twêe vörmen.. “ände” (-ar, dus mannelijk en wrs oor(oôr?)spronkelijker) en “ända” (-or, dus vrouwelijk)

’k Zien hier da-g-het oôk onzijdig is gewörren in ’t Duits :o