Reacties van Grytolle

riva, rev, rivit!

's noenes

‘s noenes (of nog liever: ’s noens, maar dat is duidelijk niet het geval) zou de meest logische spelling zijn, want “noenen” is meervoud, en dat kan niet bij "’s".

In den laatsten post ben ik vergeten te schrijven dat het een m wordt voor b, maar dat wisten jullie al.

Ik zag vandaag trouwens den naam “Van De Velde”, wat me verbaasde, omdat het eigenlijk “Van Den Velde” hoorde te zijn (het is toch een het-woord) – maar het steunt zeker mijn bewering dat het “de” bij mannelijke woorden eigenlijk een geassimileerd “den” is.

Verder moet zowel “nen” als “ne” van “enen” zijn gekomen – want “ene” hoorde bij vrouwelijke woorden. Schema:
mannelijk
1: een, de
2: eens, des
3: enen, den
4: enen, den

vrouwelijk
1: ene, de
2: ener, der
3: ener, der
4: ene, de

(en zonder belang voor dit onderwerp:
onzijdig
1: een, het
2: eens, des
3: enen, den
4: een, het

meervoud mannelijk/onzijdig
1: de
2: der
3: den
4: de

meervoud vrouwelijk
1: de
2: der
3: den/der
4: de)

Ik zit te wachten op mijn tentamen te mogen schrijven, en verveel me een beetje; daarom deze lange lijst der voornaamwoorden.

[n?n] voor b, d, t, h, en klinkers

In navolging van dat onderzoekje, vroeg ik om de resultaten te controlleren aan een Brabander uit Nederland, en hij beweerde de n in “nen” uit te spreken in meer gevallen dan verwacht.

Indien de n wel wordt uitgesproken voor een b, p of m, dan wordt ze een m.