Reacties van fansy

stijjjet? Zo wordt da ni uitgesproken noch geschreven.
Stjeit is da in de Antw. Kempen.
Sjeit meer tege Antw.
Zal ik het lemma aanpassen?

moet kunnen!

scharminkel is de toestand van het object, maar wordt dikwijls als sterentype voor mager of lelijk gezien, terwijl dat dat niet zo is.
Scharminkel = sukkel, mistroostig, armzalig eigenlijk.
Jong, oud, lelijk, mager, gebocheld,mankig, enzo geven meer een duidelijker beeld over die toestand.
Een half uitgedroogde patat is ook een scharminkel.
Het lemma kan misschien in die richting worden aangepast.

De Hollanders kwamen achterna:

III. Onz. — Niet algemeen is moeien in den zin van zich moeien; dit onz. gebruik is waarschijnlijk uit het wederk. ontstaan.
Vermits hy noyt en is so dwaes, Te moeijen met een vijse-vaes, CATS 1, 144 a ¹⁶²⁷.
Ach! ’t is een seldsaem werk, met man en wijf te moeyen, CATS 1, 224 a ¹⁶²².
Leert (imper.) met de keucken moeyen, CATS 1, 352 b ¹⁶²⁵.
En moeyt niet voorder als enz., OGIER, Seven Hoofts. 5 ¹⁶⁴⁴.
Veel koeien, veel moeien (zegsw.). poëem WNT

Bron: WNT

Want si (de stad Maastricht) tusschen beyden (beide partijen) stille sat ende moeyde haer des oorlochs niet, Exc. Cron. 211?d., Vlaanderen/Brabant, 1530
Sonder die twee … so zouden alle herten bliven versceeden, die hem nu elc met andren moyen (in elkander belangstellen), so dattem haer leven dinct vernoyen …., als zi niet en zijn bieen, OVl. Lied. e. G. 520, 59, Vlaanderen, 1390-1400.
Moeyde hem elck metten zynen, twaer beste, Goedthals 139, Brabant, 1568 (fr. qui se mesle d’autruy enz.).
— Hiertoe kan ook gebracht worden de plaats uit Sev. Blisc., vermeld bij 1).
— Op ééne plaats schijnt het ww. intr. gebruikt te zijn in plaats van wederk., nl. Sacr. bl. 77, vs. 16: “Tsacrament begost zere … te bloen, doent J. metter hant aenverde, dies hi vervaert niet en dorst moien, ende liet haestelic vallen in derde”.

Bron: WNW