Registreer als nieuwe gebruiker om het Vlaamse Woordenboek op zijn best te kunnen gebruiken. Als ingelogde gebruiker kunt ge bijvoorbeeld nieuwe termen aan ons woordenboek toevoegen, andermans definities verbeteren, en reageren op bestaande definities.
negatief reageren op iets, protesteren
vgl moef
> Frans: moufter: parler, dire, répondre, être insolent, résister, contester, râler (http://www.languefrancaise.net/Bob/5613)
werd vroeger veel gebruikt in Leuven
ook in de Kempen, regio Lier
Niemand moeftte toen hij met zijn curieuze voorstellen op de proppen kwam.
Ik heb het hem al dikkels gevraagd maar hij moeft nie.
Niet op voorhand beginnen moeften he, of het zal hier rap gedaan zijn.
1) zuur gezicht (alternatief: “een lip”)
2) slecht gehumeurd persoon
zie ook: moenk, moeften
synoniem: moefkop (Antwerpse Kempen)
< Duits: Muff: een scheldwoord voor een knorrepot, een mopperaar, iemand die onbeleefd, ongemanierd, niet spraakzaam is
WNT: zuidnederl. moef
Een dergelijke term kan ook vanouds in Nederlandsche dialecten hebben bestaan: verg. bij de bo (1873) ”moef, lui en bolsterachtig mensch”; bij corn.-vervl. ”mo?f, onvriendelijk mensch, pruiler”, ook ”onvriendelijke, ongespraakzame vrouw of dochter”, waarnaast ”mo?fen, pruilen”.
1) Wa heeft ze voor, ze trekt weer zo’n moef?
2) Wa voor een moef is me da seg, die kan ook met niks lachen.
alterneren; in regelmatige afwisseling elkaar opvolgen
zie ook geschrankt parkeren
MNW/WNT: Wvla: schranken < Mnl. scranken. Gewestelijk in Z.-Ndl.
1) Kruisen, tegenkomen, ontmoeten.
2) Afwisselen, afwisselend plaatsen of leggen.
3) Overslaan.
4) Ontwijken, mijden.
Jongens en meisjes stonden geschrankt opgesteld voor de erehaag.
alterneren; in regelmatige afwisseling elkaar opvolgen
zie ook geschrankt parkeren
Jongens en meisjes stonden geschrankt opgesteld voor de erehaag.
knerpen, knarsende, piepende geluiden maken
< Mnl. criepen
WNT: kriepen: Vermoedelijk een klanknabootsend woord; het wordt inzonderheid in Vlaanderen gebruikt.
1) Benaming voor verschillende piepende geluiden, door dieren en zaken voortgebracht.
2) Van menschen: klagen, kreunen, b.v. uit kleinmoedigheid of vreesachtigheid, of als gevolg van een gevoel van onwelheid.
Ik (hoore) maar het kreunen meer, en ’t kriepen, van de musschen, Gezelle, Winterstilte
De sneeuw kriepte onder de schoenzolen. Stijn Streuvels, Minnehandel (1903).
De merels … kriepten eerst wat uit leute,
De deur van de kelderkamer kriepte open met een dwaze ruk.
´Witte!´ De Witte verroerde geen lid.
´Witte!´ riep zijn moeder nu veel harder. (Ernest Claes, De Witte)
Nieuwe versie!
Er is een nieuwe versie van het Vlaams Woordenboek online. Mocht je problemen ondervinden, gelieve deze te melden op onze
GitHub.
