Registreer als nieuwe gebruiker om het Vlaamse Woordenboek op zijn best te kunnen gebruiken. Als ingelogde gebruiker kunt ge bijvoorbeeld nieuwe termen aan ons woordenboek toevoegen, andermans definities verbeteren, en reageren op bestaande definities.
fluiten
zie ook geschuifel, schuifelaar
West-Vl.: schuffelen, sijfelen
VD2014 online: gewestelijk
Hoort! De vogelkes schuifelen!
gefluit
zie ook sijfelen, schuifelen, schuffelen
WNT: Geschuifel, gefluit (”Het vierig gedrochte, geklauwd in de schenen, geweldig geschuifel ontlatende, vliegt, van Lendlee, te Leye- en te Kortrijkwaard henen”, gezelle 6, 185)
Het geschuifel van de schuifelaar klinkt blij en vrolijk.
iemand die fluit
zie ook schuifelen, schuffelen, sijfelen, geschuifel
De schuifelaar schuifelt een herkenbaar melodieke.
gefluit
zie ook sijfelen, schuifelen, schuffelen
WNT: Geschuifel, gefluit (”Het vierig gedrochte, geklauwd in de schenen, geweldig geschuifel ontlatende, vliegt, van Lendlee, te Leye- en te Kortrijkwaard henen”, gezelle 6, 185)
Het geschuifel van de schuifelaar klinkt blij en vrolijk.
dunne laag aarde afnemen, vlak maken
WNT: schoefel: gewestelijke vorm naast schoffel
Mnl. schuffel, *scoffel, mnd. schuffele, ags. scofl (vr.), eng. shovel, zw. skofvel.
schoffelen – schoeffelen:mMet een schoffel-schoeffel van onkruid zuiveren.
Schoeffelt hier en daar nog een beetje om het vlak te maken.
Nieuwe versie!
Er is een nieuwe versie van het Vlaams Woordenboek online. Mocht je problemen ondervinden, gelieve deze te melden op onze
GitHub.
