Registreer als nieuwe gebruiker om het Vlaamse Woordenboek op zijn best te kunnen gebruiken. Als ingelogde gebruiker kunt ge bijvoorbeeld nieuwe termen aan ons woordenboek toevoegen, andermans definities verbeteren, en reageren op bestaande definities.
1) plasser, persoon die loest
2) plasser, man.: lid, vr.: uitgang langs waar men loest
zie loezen
1) Loezers in het wild krijgen een gasboete als de flikken het zien.
2) Loezerkes bij baby’s moeten goed verzorgd worden, ze kunnen rap ontstoken geraken.
1) plasser, persoon die loest
zie loezen
2) plasser, man.: lid, vr.: uitgang langs waar men loest
1) Loezers in het wild krijgen een gasboete als de flikken het zien.
2) Loezerkes bij baby’s moeten goed verzorgd worden, ze kunnen rap ontstoken geraken.
1) plasser, persoon die loest
2) plasser, man.: lid, vr.: uitgang langs waar men loest
1) Loezers in het wild krijgen een gasboete als de flikken het zien.
2) Loezerkes bij baby’s moeten goed verzorgd worden, ze kunnen rap ontstoken geraken.
1) plasser, persoon die loest
2) plasser, man.: lid, vr.: uitgang langs waar men loest
1) Loezers in het wild krijgen een gasboete als de flikken het zien.
2) Loezerkes bij baby’s moeten goed verzorgd worden, ze kunnen rap ontstoken geraken.
plassen, lozen
zie ook loederen
< Duits: lösen (loesen): lossen, bevrijden, laten lopen
VMNW: inf.: loesen, loessen, losen, lozen
MNW: van zich laten gaan
Eene stof uit het lichaam. (Kil. loosen, inanire, vacuare). In het Mnd. heeft het woord ook de bepaalde bet. stoelgang hebben
Wat du loses wt dinen monde, wt dinen nase, wt dinen oren ende wt allen leden, hoet algader sijn vuylheden, Wrake III, 2308, Brabant, 1390-1410.
Het (de fistel) wert onderwilen geloset met messe enz., Jan Yp. 198, Vlaanderen, 1401-1500.
Den nieuwe hond heeft in de gang geloesd.
Nieuwe versie!
Er is een nieuwe versie van het Vlaams Woordenboek online. Mocht je problemen ondervinden, gelieve deze te melden op onze
GitHub.
