Registreer als nieuwe gebruiker om het Vlaamse Woordenboek op zijn best te kunnen gebruiken. Als ingelogde gebruiker kunt ge bijvoorbeeld nieuwe termen aan ons woordenboek toevoegen, andermans definities verbeteren, en reageren op bestaande definities.
Dat waren toch alleen maar ‘oudere’ lemma’s die verdwenen zijn, of niet? We hebben (allez, vooral Georges heeft) dat eens een tijd bijgehouden, en de teller van het aantal lemma’s in de VW bleef gelijklopen met de volgnummers van de lemma’s, en ik denk ook dat dat sinds die overstap van verleden jaar naar de nieuwe infrastructuur niet meer zou kunnen gebeuren. Waarmee de verdwenen lemma’s natuurlijk nog niet teruggekeerd zijn…
99 op de 100 keren betekent die ‘v.(m.)’ gewoon dat het eigenlijk echt/oorspronkelijk vrouwelijk is/was, maar dat Hollanders (en Kustwestvlamingen, maar die vallen buiten beschouwing) geen vrouwelijke woorden meer kennen en het dus als mannelijk beschouwen. ‘Zone’ is in VL zeker gewoon vrouwelijk, ik heb dus de ‘(m.)’ weggelaten.
‘Zonen’ zou ik persoonlijk niet als meervoudsvorm gebruiken. Ik vraag mij al een tijd af of er in het algemeen voor die woorden die officieel zowel een meervoud op s als op n kunnen hebben ook geen verschil tussen VL en NL is, maar ik heb er nog geen deftig antwoord op kunnen vinden.
Het fragment van het rijmke dat ik aan de voorbeelden heb toegevoegd sterkt mij in mijn zojuist geponeerd vermoeden dat de ‘deveuren’ die in sommige regio’s voorkomt een uitspraakvergemakkelijking en gelijktrekking met de uitspraak van ‘veur’ is. ‘Oren’ wordt namelijk altijd uitgesproken met een scherplange o – ‘uëren’ – maar dat rijmt niet op ‘euren’.
En bij zijn devoren doen vermeldt Rodomontade dan nog dat het in Oudenaarde ook met een scherplange o is, terwijl in de regio tussen Oudenaarde en Brabant ‘deveuren’ ook voorkomt. Nu vraag ik mij af of die ‘deveuren’ in (delen van) regio Waas en Dender oorspronkelijk ook met een scherplange o was, maar voor het uitspraakgemak een beetje verdraaid is. Het is niet de eerste keer dat ik mij die bedenking maak, maar ik kan nu niet direct een ander voorbeeld bedenken. Het zou in alle geval niet onmogelijk of onlogisch zijn: devuëren → deveuren is geen enorme stap, maar maakt de uitspraak wel iets gemakkelijker en brengt ze in lijn met de uitspraak van ‘veur’, een veel frequenter gebruikt woord.
Die ‘deveuren’ komt zo te zien ook voor bij Cyriel Buysse, en hij was van en heeft gewoond in het Meetjesland, Latem en regio Gent.
Nieuwe versie!
Er is een nieuwe versie van het Vlaams Woordenboek online. Mocht je problemen ondervinden, gelieve deze te melden op onze
GitHub.
