Registreer als nieuwe gebruiker om het Vlaamse Woordenboek op zijn best te kunnen gebruiken. Als ingelogde gebruiker kunt ge bijvoorbeeld nieuwe termen aan ons woordenboek toevoegen, andermans definities verbeteren, en reageren op bestaande definities.
holle beitel, slagguts of dopbeitel
Woordenboek der Nederlandsche Taal: putten: gereedschap in de klompenmakerij.
Een stuk hout uithollen met een hollen beitel, zoodat een klomp ontstaat. In Z.-Nederl.
Putten (in de blokmakerij). De bewerking wordt verricht met de goezie, Volk en Taal 7, 20 (1894).
Putten, Met de goes bewerken (bij blokmakers), Cornelissen-Vervliet.
Om de eerste aanzet voor een passende holte te maken gebruikt de blokmaker een goezie.
Willen wordt vervoegd als volgt:
ik wil (wul)
gij wilt (wult)
hij/zij/het wilt (wult)
wijlie willen (wullen)
gijlie wilt (wult)
zijlie willen (wullen)
Er zijn zeer veel uitspraakvariaties mogelijk.
Woordenboek der Nederlandsche Taal: De analogische vorm (hij) wilt, die in het Middelnederlands voor Brabant geattesteerd is, wordt, naast (hij) wil, tamelijk frequent aangetroffen in de 16de en de eerste helft van de 17de e., en is thans gewestelijk nog gewoon in Vlaams-België en Nederlands-Limburg.
taaladvies.net: In sommige delen van het taalgebied wordt de t in de spreektaal toegevoegd bij de derde persoon enkelvoud van willen: hij wilt. Deze vorm is geen standaardtaal.
Het wilt maar niet regenen, alles gaat kapot van de droogte.
Britse prins wilt geen protocol meer: “Noem me gewoon Harry” (hln.be 26 februari 2020)
Willen wordt vervoegd als volgt:
ik wil (wul)
gij wilt (wult)
hij/zij/het wilt (wult)
wijlie willen (wullen)
gijlie wilt (wult)
zijlie willen (wullen)
Er zijn zeer veel uitspraakvariaties mogelijk.
Woordenboek der Nederlandsche Taal: De analogische vorm (hij) wilt, die in het Middelnederlands voor Brabant geattesteerd is, wordt, naast (hij) wil, tamelijk frequent aangetroffen in de 16de en de eerste helft van de 17de e., en is thans gewestelijk nog gewoon in Vlaams-België en Nederlands-Limburg.
taaladvies.net: In sommige delen van het taalgebied wordt de t in de spreektaal toegevoegd bij de derde persoon enkelvoud van willen: hij wilt. Deze vorm is geen standaardtaal.
Het wilt maar niet regenen, alles gaat kapot van de droogte.
“Britse prins wilt geen protocol meer: “Noem me gewoon Harry”
Willen wordt vervoegd als volgt:
ik wil (wul)
gij wilt (wult)
hij/zij/het wilt (wult)
wijlie willen (wullen)
gijlie wilt (wult)
zijlie willen (wullen)
Er zijn zeer veel uitspraakvariaties mogelijk.
Woordenboek der Nederlandsche Taal: De analogische vorm (hij) wilt, die in het Middelnederlands voor Brabant geattesteerd is, wordt, naast (hij) wil, tamelijk frequent aangetroffen in de 16de en de eerste helft van de 17de e., en is thans gewestelijk nog gewoon in Vlaams-België en Nederlands-Limburg.
taaladvies.net: In sommige delen van het taalgebied wordt de t in de spreektaal toegevoegd bij de derde persoon enkelvoud van willen: hij wilt. Deze vorm is geen standaardtaal.
Het wilt maar niet regenen, alles gaat kapot van de droogte.
Wa wulde nei dat em doe veu ei?
Wat wilt ge dat hij doet voor u?
stro
Woordenboek der Nederlandsche Taal: In tal van vlaamse en brabantse dialekten komt strood (stroot) voor, waarvan de oorsprong niet duidelijk is.
uitspraak in Antwerpen: klik op de luidspreker (of het puzzelstukje)
Het stroot, voor het strooien dak te herstellen, ligt al gereed in de voorhof.
> andere betekenis van stroot
Nieuwe versie!
Er is een nieuwe versie van het Vlaams Woordenboek online. Mocht je problemen ondervinden, gelieve deze te melden op onze
GitHub.
