Reacties van nthn

Waarom dat het in Nederland zijn sterke vervoeging verliest ga ik mij niet over uitspreken (maar misschien komt het omdat ze niet zo veel niet meer varen gelijk vroeger).
Wat Vlaanderen betreft denk ik dat het misschien (onder andere) te maken heeft met het feit dat de OVT hier eigenlijk ontzettend weinig wordt gebruikt. Afhankelijk van de context zoudt die eerste voorbeeldzin hier “We hebben op ’t water gevaren (punt)”, of “We waren op ’t water aan ’t varen (toen dat ineens…)” klinken.
Het is zodanig ver gevorderd dat ikzelf zelfs serieus wat moeite heb met voorbeeldzinnen in de OVT te bedenken. De tweede voorbeeldzin hier zou ik nog over mijn lippen krijgen, maar volledig natuurlijk gesproken ben ik veel sneller geneigd van “’k È da toch anders ervaren zenne” te zeggen.

Ah, dan stond het er al in: http://vlaamswoordenboek.be/definities/toon/20171

Ze moeten met iets kunnen stoefen he, koarebleumke. “De Trevifontein? Nou, thuis hebben wij ook een fonteintje hoor!”

Voor mij eveneens. Misschien was het idee van jiet om er eerst ‘aanhangwagen’ te zetten, want die is wel vrouwelijk.

Ne mannelijke venster zou ik niet zeggen, vrouwelijk wel. Volgens de WNT is het zelfs lange tijd een vrouwelijk woord geweest (met die -e vanachter):
http://gtb.inl.nl/iWDB/search?actie=article&wdb=WNT&id=M074282

Zand is voor mij ook onzijdig, maar volgens de WNT “in sommige Vl.-Belg. provincies m.”:
http://gtb.inl.nl/iWDB/search?actie=article&wdb=WNT&id=M087891

Café is voor mij eveneens onzijdig, tenzij dat het over kaffie gaat, dan “ne café au lait alstublieft”, volgens de WNT “in Z.-Ndl. ook m.”:
http://gtb.inl.nl/iWDB/search?actie=article&wdb=WNT&id=M012507

Ik vraag mij af of dat sommige van die woorden die nu in SN/NL onzijdig zijn oorspronkelijk afkomstig zijn van dat fenomeen van het gereduceerd lidwoord. ‘De café’ → ‘dcafé’ → ‘tcafé’ lijkt mij op die manier alleszins niet onwaarschijnlijk.