Reacties van nthn

Dat Vlaams toch met al die Franse woorden…

Haha, ziet eens wie dat der daar over twee jaar al ne commentaar had onder gezet… :)

…met een /?:/ of een /?:/…

Zou de spelling ‘vijnen’ hier niet beter zijn? ‘Vanen’ leest iedere niet-Noord-Hollander met een /?:/ of een (‘oa’, de normale lange a), niet met de allicht bedoelde /a:/ (‘ae’, de Hollandse lange a). ’t Staat ook azo in de WNT:

“Naast den gewonen geassimileerden vorm vinnen (waarbij in de finite vormen ik vin in minder verzorgde spreekt. zeer gangbaar is, terwijl het mv. vinnen als bepaald plat gevoeld wordt), die in de 16de en 17de e. ook nog geregeld geschreven wordt, komen als dialectvormen in hoofdzaak voor: vijnden, met de gewone diphthongeering voor n + dentaal (SCHÖNFELD § 28), ook met assimilatie vijnen (in de 16de en 17de e. eveneens geregeld in de geschreven taal, in de hedendaagsche dialecten nog in het Antw. (CORN.-VERVL.), in Z.-Limb. (JONGENEEL), volgens BOEKENOOGEN in Assendelft en Oostzaan; ELEMANS geeft voor Huisseling véjne) en de genasaleerde vorm vingen (HOEUFFT ¹⁸³⁶; V. SINT-JAN § 101: DE VIN ¹⁹⁵²; in de 17de e. in de kluchten ook in den verl. tijd vongen, b.v. COSTER 56 ¹⁶¹²; HOOFT, Ged. 2, 282 ¹⁶¹⁶)), en als mengvorm vingden (zie voor deze en andere vormen de kaart in O. Tt. 3, 315, en voor de streek van Aarschot kaart 102 bij PAUWELS).”

Interessant genoeg zijn de voorbeelden met ‘vijnen’ in de MNW (dus van een aantal eeuwen geleden) allemaal van boven de huidige landsgrens.

Ik vraag mij af of de uitdrukking rechtstreeks uit het Frans is geleend, of dat het om een convergente evolutie gaat. Het Frans ’m’enfin’ komt van ‘mais enfin’, en ik heb de uitspraak waarover het lemma gaat al gans mijn leven geïnterpreteerd en uitgesproken als ‘ma enfin’ (het verschil in uitspraak is immers vrijwel onhoorbaar). Vergelijkt:
FR mais enfin – VL maar enfin/afijn
FR m’enfin – VL ma enfin/afijn