Wijzigingen door de Bon

genoffel

(de ~, (v.), ~len, ~s)

1) anjer
2) vrouwelijk geslachtsdeel
3) bijnaam voor een vrouw (in de Kempen)
4) koosnaampje voor een kindje, een meisje (in de Kempen)

uitspraak: zjenoffel, zjenoefel: met doffe e zoals in ‘het’
uitspraak in Antwerpen: klik op het luidsprekertje

< Frans: girofle (hoewel dit een andere plant is; clou de girofle = kruidnagel)

Van Dale online 2017: ge­nof­fel, 1287, va­ri­ant van gi­rof­fel
- niet al­ge­meen an­jer, an­je­lier
- vormvariant jenoffel, gi­nof­fel

Woordenboek der Nederlandsche Taal: De oude naam van de anjer is genoffel (uit ouder g(e)roffel ‘anjer; kruidnagel’ < Frans girofle ‘kruidnagel’ < Laatlatijn caryophyllon < Grieks karuophullon). Dit woord en varianten ervan komen plaatselijk nog voor in Zuid-Nederlandse dialecten.

Limburg: kernoeffel

agauw

(bijw.)

algauw, versterking van gauw

zie ook allegauw, allegaa

Woordenboek der Nederlandsche Taal:
algauw: versterking van gauw. In het Zuiden.

agauw

(bijw.)

algauw, versterking van gauw

zie ook allegauw, allegaa

Woordenboek der Nederlandsche Taal:
Agauw komt van algauw = bijwoord uit al + gauw: versterking van gauw. In het Zuiden.

stechelen

(ww., stechelde, gestecheld)

koppen, mokken, dweis zijn

Woordenboek der Nederlandsche Taal:
Mokken, wrokken, dwars zijn, pruttelen (tegen iemand of iets). In het Zuiden der Kempen.
Hij stechelt tegen iedereen, Cornelissen-Vervliet (1899)

stechelen

(ww.)

houdt het midden tussen treiterend ruzie maken en van mening verschillen, kibbelen

Woordenboek der Nederlandsche Taal: Een in dialecten voorkomend woord, dat daarnaast de vormen steggelen en stachelen, staggelen vertoont (zie b.v. Schuermans (1865-1870)). Volgens De Jager is het een frequentatieve vorm bij Steken, waarbij de ch op Hoogduitse invloed wijst (hd. stechen: als term in ’t kaartspel); voor de vormen met a wil Schuermans denken aan hd. stacheln: steken.