Registreer als nieuwe gebruiker om het Vlaamse Woordenboek op zijn best te kunnen gebruiken. Als ingelogde gebruiker kunt ge bijvoorbeeld nieuwe termen aan ons woordenboek toevoegen, andermans definities verbeteren, en reageren op bestaande definities.
Het toppunt van ironie is wellicht dan nog dat de Franse bank de enige is die het juist schrijft.
In feite is de uitspraak dan toch “stertsbintje”, of niet?
Ah, ja, ik markeer klinkerverkorting niet wegens te complex, maar de klank is in alle dialecten inderdaad eigenlijk (ver)kort.
Hewel, dat lijkt mij aannemelijker: annexe is een spellingsvariant van annex, maar geen betekenisvariant. Gelijk in tingels, dus.
‘Aanzetten’ wordt ook gebruikt om de intentie tot vertrekken duidelijk te maken, maar uit beleefdheid nog niet direct te vertrekken. Ik vermoed dat de vertreketiquette in gans Vlaanderen gelijkaardig is, maar dat de gebruikte terminologie hier en daar wel verschilt.
Bijvoorbeeld, ge zit op een familiefeest en ge begint het beu te worden, dan wacht ge op een korte stilte en zegt ge rap, vooraleer iemand een nieuw onderwerp kan aansnijden, “bon, ’k peis da we ne keer gaan aanzetten”. Als er een partner mee is, voegt ge nog daar nog “zeker?” aan toe en kijkt ge eens in die haar/zijn richting. Ge staat dan recht en doet al uw vest aan, maar omdat ge alleen maar gezegd hebt dat ge gaat aanzetten, begint nonkel Sjarel nog een ganse historie te vertellen over zijn knieoperatie, en blijft ge uit beleefdheid nog een dik halfuur (staand, met vest aan) luisteren totdat hij uitverteld is.
Ge kunt ook direct vertrekken, maar alleen als het echt nodig is, bijvoorbeeld als ge nog nen trein moet halen, en dan zegt ge eerder iets gelijk “bon, ’k peis da we ne keer gaan moeten vertrekken” – ge ‘moet’ dus buiten uw wil om al vertrekken.
Nieuwe versie!
Er is een nieuwe versie van het Vlaams Woordenboek online. Mocht je problemen ondervinden, gelieve deze te melden op onze
GitHub.
