Reacties van Diederik

Bij nader inzien (nu dat iedereen gevallekes als “wijle”, “welle”, “zelle”, “zolle” enz. begint in te voeren, is ne meer systematischen aanpak misschien te verkiezen :-)

Met 100% inwisselbaar bedoel ik natuurlijk in gebruik – dat de vervoeging afweek heb ik zelf al aangeduid dus daarop moogde mij niet pakken ;)

Elke zin waarin in het NL ‘jullie’ wordt gebruikt, kunt ge vervangen door ‘golle’/gelle, en met een -t achter het werkwoord.
Elke zin met in het NL jij/je, kunt ge vervangen door gij/ge.
100%

Dat bewijst dus dat ze volledig evenwaardig zijn in gebruik, en de ene dus niet ‘meer’ meervoud is als den andere.
En of ge der nu een -t of een -en achter plakt zegt helemaal niks over het al dan niet meervoud zijn dus die redenering gaat niet op.
Bovendien, een “agree to disagree”-argument is helemaal niet geldig, daarvoor verwijs ik u graag naar het Urban Dictionary ;) zeker de 1e definitie, #14.
http://www.urbandictionary.com/define.php?term=agree%20to%20disagree&defid=1616960

En gelijk grytolle al opmerkte, komt ‘jullie’ helemaal niet van U – lie. Maar van jij/jou – lie. en jij-jou was zeker geen beleefdheidsvorm (juist het tegenovergestelde, zeker in die tijd nog).
Gijlie(den) was juist honderd maal zo formeel en beleefd in die tijd.

And: vreemd!

In BE Limburg is het inderdaad zeldzaam. In NL limburg komt (vooral ‘stong’ met /o/) echter wel veel voor.

fancy: theoretisch gezien wel. ik heb het gewoon uit het WNT maar of die juist zijn of fout weet ik natuurlijk ook niet zeker.

van “baktand”, met ‘bak’ in de betekenis “kaak” gelijk in ‘bakkes’ en ‘kinnebak’.

In VLBR ook “boektand”