Reacties van LeGrognard

Numero wordt in NL gebruikt in uitdrukkingen: numero zoveel (de zoveelste), numero één (echt, de eerste of de beste).
Sportverslaggevers gebruik(ten) het nog wel eens vanwege de extra spanning die met het rollen van de r bereikt kan worden.
“Mag ik Uw numero?”, wordt niet gezegd.

Numero voor een GSM-nummer kan gerust op VL staan.

Ik meen dat kwatsje ook stond voor spuwen en ‘eine kwatsj’ voor een klodder spuug. Maar ik weet dat niet meer zeker.

Nog wat extra verwarring: ik hou van regiotalen en dialecten.
Het maakt me niet uit of Vlaams als een variant van het Nederlands gezien wordt of andersom. Feit is dat Vlaanderen al ver ontwikkeld was toen Holland nog ‘in de klei verkeerde’. M.a.w. in Vlaanderen liggen de wortels van het huidige Nederlands. Maar, er is weinig taaltrots, geen breedgedragen belangstelling om bij te dragen aan het actuele Nederlands. Daar kun je de Nederlanders moeilijk de schuld van geven.
Zonder standaardtaal zou het een moeizame communicatie zijn tussen ons, ik hoop dat u dat inziet.
Ik wil een taal waarmee ik terecht kan in Amsterdam en Antwerpen. Tot in de kleinste gehuchten van de Lage Landen.
En, ik wil mijn dierbaar Limburgs. Ik wil het allebei.

Ja maar...

Zowel bijberoeper als doorwijkeling heb ik uit het radiocommentaar van VRT-journaal (toch niet de minste) geplukt. Iedere ochtend van 8 tot 10 wordt daar het Belgische nieuws doorgezaagd. Soms zitten er juweeltjes van woorden en uitdrukkingen tussen.
Ik volg de discussie van Vlamingen die Vlamingen verbeteren niet helemaal. BDW heeft – voor mijn oren – een nogal fors Antwerps accent. Dat hij een woord als ‘gejost’ niet zou willen aanvaarden komt bij mij kinderachtig over voor iemand die zijn volkse accent goed weet in te zetten als het om kiesbelangen gaat.

Geen ‘roodborstje’ meer mogen gebruiken in NL – dat is merkwaardig. Ik denk dat er behalve vogelaars weinig Nederlanders zullen zijn die daar intrappen.
Dan nog liever het (Engelse) managersjargon dat met kruiwagens tegelijk over ons uitgestort wordt. In combinatie met het Gooise Nederlands (een meidentaaltje) wordt onze taal voor de niet-randstedeling een steeds vreemder geluid. Vooralsnog is er geen hond die protesteert als de nieuwslezer zegt: “Folges de poowlietsie is het ferjfoer in de groute steden heejlemaal fastgeloupe”.
Wat dat betreft zijn de Vlamingen beter af bij de VRT.
Alhoewel…
“Hut verschiel pur kèlometer over het asfált”, mag er ook zijn ;-)

In Limburg leerde ik dat je níet moest zeggen: ‘Ik ga mij snel nog wat kopen voor het duister wordt’, maar: ‘Ik ga vlug nog iets kopen voor het donker wordt.’ En nog honderd andere dingen. Ze hadden gelijk.

Er is niets mis met een standaard taal voor iedereen – dat biedt mensen de kans om een uit hun dorp te komen.
In geschreven zin bestaat er geen taalgrens.
Gelukkig maar…

Ik probeerde me voor te stellen waar ‘paradoxaal zelfhatend elitarisme’ voor staat en ben daarbij in lichtelijke staat van verwarring geraakt…